Verdeling na scheiding
Polissen van levensverzekeringen en lijfrentes kunnen bij echtscheiding voor de nodige onenigheid zorgen. Dat geldt vooral wanneer je als partners op latere leeftijd gaat scheiden en de polissen al lang lopen. De bron voor onenigheid zit in de fiscale behandeling bij de verschillende keuzes. Hoe pakt het voor jou het beste uit?
Verschillen splitsing of toebedeling
Er is een groot verschil tussen de gevolgen bij splitsing van de polis en de gevolgen bij toebedeling van de polis aan degene die verzekeringnemer is. Is er sprake van toebedeling aan de verzekeringnemer en een bijbehorende uitkering aan de niet-verzekeringnemer wegens overbedeling? Dan zou de niet-verzekeringnemer inkomstenbelasting tegen het progressieve tarief moeten betalen. Bij splitsing van de polis kan de niet-verzekeringnemer een fiscaal gunstig moment kiezen voor de belastingheffing.
Andere gevolgen
Als verzekeringnemer heb je niet meer rechten op voortzetting van de polis dan de niet-verzekeringnemer. Een lijfrentepolis is eigendom van beide partners, dus beide partners hebben gelijke rechten op voortzetting en een gelijke aanspraak op de waarde van de polis. Wordt de polis aan een van beide partijen toegekend? Dan wordt de overbedeling bij de ander belast, omdat die een aanspraak – opgenomen in de polis – prijsgeeft. Ook kan die ander mogelijk revisierente (20%) moeten betalen.
Advies nodig?
Een juridisch houdbare manier van verdelen is een splitsing in gelijke delen voor beide ex-partners. Let op, voorwaarde is dat deze voldoet aan de fiscale eisen van een lijfrente. Heb je naar aanleiding van deze blog vragen gekregen? Neem dan contact op met ons team familierecht, wij helpen je graag!
Bron: Opmaat voor het Notariaat, nieuws 2014/619, RBLIM:2014:4563
